Οι Ιάπωνες ψηφιοποιούν μόνοι τους τα βιβλία τους. Πειρατεία ή βήμα προς την ψηφιακή εποχή;

Ονομάζεται “jisui” και κυριολεκτικά σημαίνει “μαγειρεύω μόνος μου το φαγητό μου“. Εδώ όμως πρόκειται για μια μαγειρική διαφορετική από τη συνηθισμένη. Όλο και περισσότεροι Ιάπωνες ψηφιοποιούν μόνοι τους τα τυπωμένα βιβλία που έχουν αγοράσει. Τα περνάνε σελίδα σελίδα από το scanner τους για να τα διαβάσουν μετά κυρίως στο iPad, αλλά και στον ηλεκτρονικό τους αναγνώστη. Και δεν είναι μόνο για διάβασμα, πολλοί τα ψηφιοποιούν για να αδειάσουν τα ράφια της βιβλιοθήκης τους και να εξοικονομήσουν χώρο, χωρίς όμως να χάσουν και τα βιβλία τους. Η απάντηση στο “να το κρατήσω ή όχι” γίνεται πιο απλή. Μπορείς να το χαρίσεις ή να το πουλήσεις, αλλά να το έχεις και στην ψηφιακή σου βιβλιοθήκη.

Σύμφωνα με έρευνα σε 300 ιδιοκτήτες iPad, το 20% είχε ψηφιοποιήσει τα βιβλία του και το 30% σκεφτόταν να το κάνει. Γιατί; Γιατί δεν υπήρχαν ψηφιακές εκδόσεις για τα βιβλία που τους ενδιέφεραν και γιατί είναι ευκολότερο να διαβάσεις ένα ψηφιοποιημένο βιβλίο από τις ξεθωριασμένες σελίδες ενός παλιού βιβλίου.

Καθώς όλο και περισσότεροι “μαγειρεύουν μόνοι τους” τα ψηφιακά τους βιβλία, οι πωλήσεις των σκάνερ ανεβαίνουν αλματωδώς. Σε λίγους μήνες το Amazon δέχτηκε από την Ιαπωνία διπλάσιες παραγγελίες απ’ ό,τι συνήθως για σκάνερ και για κόφτες χαρτιού που κόβουν τη ράχη και μετατρέπουν το βιβλίο σε μεμονωμένα φύλλα χαρτιού – και το ίδιο συμβαίνει και σε τοπικά καταστήματα τεχνολογίας. Και αν τα παραδοσιακά scanner μπουρούσαν να σκανάρουν μια πλευρά ενός φύλλου χαρτιού τη φορά, τώρα τα scanner που σκανάρουν και τις δύο όψεις ενός φύλλου είναι σε όλο και πιο προσιτές τιμές. Μεγάλα καταστήματα ηλεκτρονικών έχουν ειδικά τμήματα για να δείχνουν στους πελάτες πώς μπορούν να ψηφιοποιήσουν τα δικά τους βιβλία.

Υπάρχουν μάλιστα εταιρείες που κόβουν τα βιβλία σε μεμονωμένα φύλλα για 110 γιεν (1 ευρώ) τον τόμο. Οι δουλειές τους πάνε μάλιστα πολύ καλά. Σε μια και μόνο εταιρεία κόβουν 1000 με 1500 βιβλία την ημέρα. Και οι ρυθμοί αλλά και τα είδη των βιβλίων που προορίζονται για ψηφιοποίηση αυξάνονται.

Άλλες εταιρείες έχουν μια πιο ολοκληρωμένη υπηρεσία. Κόβουν και ψηφιοποιούν τα βιβλία οι ίδιες. Και εδώ αρχίζουν και να νομικά ζητήματα. Γιατί ο ιαπωνικός νόμος επιτρέπει την ψηφιοποίηση ενός βιβλίο από τον κάτοχό του “για προσωπική χρήση” αρκεί να κάνει μόνος του την ψηφιοποίηση. Οι εκδότες στην Ιαπωνία επισημαίνουν ότι η ψηφιοποίηση από εταιρείες είναι παράνομη.

Ένας νόμος που είναι ασαφής και δεν έχει ανανεωθεί πιθανόν. Αλλά είτε την ψηφιοποίηση την κάνει μια εταιρεία ή κάποιος μόνος, το ότι το αποτέλεσμα θα είναι “για προσωπική χρήση” επαφίεται στην καλή διάθεση του κατόχου του ψηφιοποιημένου βιβλίου – ο οποίος συνήθως είναι διαθέσιμος να το δώσει σε όσους ενδιαφέρονται το αυτοσχέδιο e-book του χωρίς εκείνοι να μπουν στον κόπο και τα έξοδα.

Έλλειψη σεβασμού για το copyright; Αδιαφορία ότι τα βιβλία κοστίζουν για να παραχτούν και το κόστος δεν αφορά μόνο το χαρτί; Η “πειρατεία” έφτασε από τη μουσική και τις ταινίες και στα βιβλία. Ο Yashio Uemura, διευθυντής των εκδόσεων του πανεπιστημίου Tokyo Denki, εντοπίζει τις αιτίες στο ότι οι εκδότες των βιβλίων δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ανθρώπων: “Τώρα είμαστε σε μια περίοδο μετάβασης σε νέες μορφές των media. Οι εκδότες θα έπρεπε οι ίδιοι να πουλάνε πακέτο μαζί με τα τυπωμένα βιβλία και την ψηφιακή τους εκδοχή”.

Ως τότε, και όσο κανείς δεν του μαγειρεύει ή το φαγητό απ’ έξω θα είναι ακριβό, ο κάθε πεινασμένος αγαγνώστης θα προσπαθεί να μαγειρεύ… να ψηφιοποιεί μόνος του.

Πηγή: The Mainichi Daily New